W.H. Auden Poem "Funeral Blues" Translated in Tagalog by Jose F. Lacaba

 Dalit 

Halaw kay W. H. Auden
Salin ni Jose F. Lacaba

Patigilin sa pagikot and relo
pagpuputulin na ang linya ng telepono

Patahimikin na ang mga piyano, at ang kabaong

ay ilabas sa kalye, simulan ang prusisyon.

Patugtugin ang punumbre, at sa pagbuntunghininga
Ay iparinig sa bayan ang balitang Patay na siya.

Bihisan ng luksa ang mga nagtatrapik na pulis

lagyan ng lasong itim ang mga traysikel at dyip.

Siya ang aking hilaga, timog, kanluran, at silangan,
ang aking takipsilim at bukang-liwayway,

Ang aking piyesta opisyal at araw ng trabaho,

Akala ko’y habang buhay ang pag-ibig: Mali ako.

Bawian na ng sindi ang mga tala at bituin,
ibalot na ang buwan, at ang araw ay baklasin,

walisin na ang gubat, at ang dagat ay itapon;

Pagkat wala ng silbi ang lahat mula ngayon.

Below is the original poem.

Funeral Blues
by W. H. Auden

Stop all the clocks, cut off the telephone,

Prevent the dog from barking with a juicy bone,

Silence the pianos and with muffled drum

Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead

Scribbling on the sky the message 'He is Dead'.

Put crepe bows round the white necks of the public doves,

Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,

My working week and my Sunday rest,

My noon, my midnight, my talk, my song;

I thought that love would last forever: I was wrong.

The stars are not wanted now; put out every one,

Pack up the moon and dismantle the sun,

Pour away the ocean and sweep up the wood;

For nothing now can ever come to any good.